W noc poślubną, gdy ostrożnie rozpinał jej suknię ślubną, zobaczył coś strasznego
Pod koronką zobaczył głębokie, świeże rany na jej plecach. Mężczyzna zamarł, niedowierzając własnym oczom. Odwróciła wzrok, a na jej policzkach lśniły łzy.
„To ojciec” – wyszeptała. „Przez cały ten czas mnie bił… mówił, że jestem hańbą dla niego i naszej rodziny…”
Staruszek poczuł, jak ściskają mu się wnętrzności. Serce zamarło mu z bólu i wściekłości. Uświadomił sobie: przez te wszystkie dni, kiedy walczyli o prawo do bycia razem, zapłaciła straszną cenę.
Przytulił ją, starając się nie dotykać ran i cicho powiedział:
„Teraz już nigdy nie będziesz sam. Zrobię wszystko, żeby cię chronić”.
Ta noc nie była dla niego początkiem szczęśliwego życia rodzinnego, ale przysięgą: do końca życia będzie przy niej i nigdy więcej nie pozwoli, by ktoś ją skrzywdził.
