Nazywam się Steven, mam sześćdziesiąt siedem lat, nigdy nie wyobrażałem sobie, że podzielę się tą historią. Jednak życie ma swój sposób na, przez łatwe cię do konfrontacji z prawdą, które zaniedbywałeś przez długi czas. To, co występuje w moim sklepie pewnego wtorkowego poranka, różni się wszystko, co zależne, że wiem o rodzinie, przestrzeganie i ukrytego koszcie hojności.
Osiem lat temu mój syn Samuel powrócił do naszego domu z żoną Everly. Mieli problemy finansowe, Marta i ja powiedziałam pokój i zgodziliśmy się, że rodzina wspiera rodzinę. Samuel był naszym jedynym, i chciałem dać mu dostęp do rozkwitu. Przez prawie dekadę wspierał ich dom, nasze serca i nasze zasoby. później świadomym, jak bardzo traktowanie jak pewny.
strzałka_do_przodu_iosPrzeczytaj więcej
Zasilane przez
GliaStudios
Ten poranek zaczął się jak każdy inny. Marta nuciła cicho w kuchni, układając świeże kwiaty. Mimo że istnieje pięć trzech lat, które są możliwe do zidentyfikowania z tą siecią, która skradła moje serce czterdzieści pięć lat temu. Siedziałam z gazetą, gdy przenikliwy płacz naszego nowo narodzonego wnuka przerwał ciszę.
„Steven, mógłbyś powiedzieć Marcie, żeby była ciszej?” – zastosowanie się głos Everly, z nutą irytacji. „Dziecko potrzebuje snu”.
Zabezpieczam w górę, zdumiona. Marta doprowadziła do pozora dźwięku. Ale to stało się rutyną – dyktowanie Marcie, jak ma się pojawić we własnym domu.
Usłyszałem lekkie kroki Marthy, gdy do salonu, aby pomóc. Tak bardzo chciała rozpieszczać swoje pierwsze wnuka. Nagle doszło do huk, a następnie jej przerażony okrzyk i trzask tłuczonego szkła.
Wbiegłam do środka. Martha leżała na niej, wokół niej rozsypane były kwiaty i woda, a jej twarz poczerwieniała z upokorzenia. Everly nad nią, trzymając dziecko, a jej wyraz twarzy się zmienił.
„Nie waż się iść dotykać!” – skomentowała. „Jesteś brudny. dotyczy dziesięciu problemów. Myślisz, że pozwoliłby brudnym łapom zbliżyć się do mojego syna?”
Moja żona – kobieta, która wyychowała Samuela z bezgraniczną miłością, została nazwana nieczystą we własnym domu. Łzy odpadnięcia Marcie do oczu, nie z powodu urazów, ale z powodu goryczy poniżenia. Kiedy drżącymi zabezpieczeniami, pozbierać rozbity wazon, powiadomione o czymś mrożącego krew w żyłach w wyrazie twarzy Everly: ujawnienie.
„Samuelu” – za podstawowe.
się, zakłopotany, ale niezaskoczony. I już zdałem sobie sprawę – to nie było nic nowego. Przejdźmy do obserwacji.
„Tato” – powiedział słabo – „Everly po prostu chce chronicznego dziecka…”
