Moi rodzice powiedzieli mojej 18-letniej córce, że potrzebują pieniędzy na studia na pilną operację. Mama szlochała. Babcia może umrzeć bez tej operacji. Sprawili, że poczuła się winna za samo wahanie. Dała im wszystko. 37 000 dolarów, które zaoszczędziła, pracując na pół etatu. A potem podarowali dokładnie te same pieniądze mojej siostrzenicy na jej wymarzony ślub.
Mama oświadczyła: „Zasługuje na idealny start”. Siostra się cieszyła. Nareszcie ktoś, kto docenia rodzinną hojność. Nie krzyczałam ani nie robiłam scen. 10 dni później agent federalny wręczył im list. Otworzyli go i zaczęli krzyczeć. Nigdy nie myślałam, że napiszę tę historię, a jednak.
Nazywam się Megan i jestem 42-letnią samotną matką, która boleśnie przekonała się, że czasami ludzie, którzy powinni cię kochać najbardziej, są tymi, którzy zranią cię najgłębiej. Oto historia o tym, jak moi rodzice zmanipulowali moją nastoletnią córkę i pozbawili ją funduszy na studia, i jak sprawiedliwość w końcu ich dopadła w najbardziej spektakularny sposób, jaki tylko można sobie wyobrazić. Zacznę od początku.
Moja córka Tyler ma 18 lat, jest błyskotliwa i od 14. roku życia dorabia dorywczo, żeby uzbierać na studia. Jest typem dziewczyny, która woli pracować w lokalnej knajpce w weekendy, niż prosić o jałmużnę. Odkładała każdy grosz, opiekując się dziećmi, kelnerując, a nawet dorabiając w okolicy.
Do ukończenia liceum wiosną tego roku udało jej się zaoszczędzić 27 000 dolarów na edukację w ciągu czterech lat intensywnej pracy. Byłam niezmiernie dumna z jej etyki pracy i determinacji. Moi rodzice, Gloria i Charles, to, jak można by to nazwać, skomplikowani ludzie. Zawsze potrafili manipulować sytuacjami na swoją korzyść i nigdy nie wahali się faworyzować. Moja młodsza siostra, Vanessa, zawsze była złotym dzieckiem.
