Mam na imię Robert. Pięć miesięcy po śmierci mojej żony postanowiłem sprzedać jej samochód.
Stał tam, zaparkowany na podjeździe od dnia jej śmierci, nietknięty. Pomyślałem, że czas się z nim rozstać. Ale to, co miało być prostym krokiem naprzód, ostatecznie przerodziło się w coś, czego nigdy bym się nie spodziewał.
Przygotowując samochód do sprzedaży, odkryłem coś, co mnie oszołomiło. Sprawiło, że zacząłem kwestionować wszystko, co do tej pory uważałem za prawdę.
O niej. O nas. O całym naszym wspólnym życiu. Wszystko w moim życiu zaczęło się rozpadać po śmierci Nancy.
Dziennik
Nie wiem, jak inaczej to wyrazić. Rzeczy, które kiedyś były ważne, już takie nie są. Dni zaczęły się zlewać w jedną całość.
Wieczory stawały się dłuższe i cięższe. Budziłem się rano i wpatrywałem się w sufit przez nie wiadomo jak długi czas, zanim w końcu zmusiłem się do wstania. Miałem pracę, do której musiałem się zgłosić, i długi do spłacenia.
Wstałam więc z łóżka i wykonałam rutynowe czynności: golenie, prysznic i ubieranie się. Ale prawda jest taka, że nie byłam naprawdę obecna. Moje ciało było obecne, ale umysł nie.
